akda
na itong si Jesus ay nakapagliligtas ng lubos sa mga nagsisilapit sa Dios,
palibhasa aniya’y laging nabubuhay upang magsilbing tagapamagitan ng Dios
sa mga tao.
Nguni’t katotohanang
sinasabi namin sa inyo na ang minamatuwid na yao’y isang katitisurang ganap na
magpapahamak sa kaluluwa ninoman. Sapagka’t bago pa
bumangon sa layunin itong si Jesus ay marami ng kaluluwa na
sumanib sa kaluwalhatian ng Dios. Na hindi nangailangan ng gaya niyang
di umano’y tagapamagitan ng Dios sa tao.
Tungkol sa tagapamagitan ay inyo
ngang pakaunawain ang ilang bagay na ilalahad namin sa maliwanag. Nang sa
gayo’y hindi na kayo muli pang mapaglalangan ng mga tampalasan, at sa
gayo’y mailagay ninyo ang inyong mga sarili sa tunay na tagapamagitan ng
Dios sa mga tao.
Gaya ng rumaragasang tubig sa
malawak na ilog ay may pangpang sa magkabilang tabi, kaya naman totoong
mangangailangan kang gumamit ng tulay sa iyong pagtawid. Datapuwa’t yao’y kay
laon ng naitatag at ang gagawin na lamang ng sinoman ay tatahakin ang landas ng
tulay, nang sa gayo’y marating ang kabilang pangpang na walang hirap at
kapahamakan.
Ang tao nga’y hangad ang buhay
na walang hanggan, sapagka’t nais niyang takasan ang mahahaba at matatalim
na pangil ng kamatayan. Dahil dito’y kailangan niyang gumamit ng
kasangkapan upang matawid ang kalawakan na naghihiwalay sa pangpang ng
lupa at sa pangpang ng langit. Gaya ng tulay na
naghahatid ng sinoman sa kabilang ibayo ng rumaragasang ilog. Dahil dito’y
katotohanan na tulay nga lamang ang pinakaligtas na daan sa pagtawid, at ang
iba’t ibang paraan maliban dito ay may katiyakan ang kapahamakan at kamatayan.
Hinggil
dito ay sinabi,
Ang tagapamagitan ng Dios sa
tao
DEUT
30 :
10 Kung iyong susundin
ang tinig ng Panginoon mong Dios, upang tuparin mo ang kaniyang mga
palatuntunan na nasusulat sa AKLAT na
ito ng KAUTUSAN. Kung ikaw ay MANUNUMBALIK sa
Panginoon mong Dios ng iyong boong puso, at ng iyong boong kaluluwa.
11 Sapagka’t ang UTOS na
ito na aking iniutos sa iyo sa araw na ito, ay HINDI
TOTOONG MABIGAT sa iyo, ni MALAYO. (1 Juan 5:3)
12 Wala sa langit, upang
huwag mong sabihin, SINONG SASAMPA SA LANGIT PARA SA ATIN, at MAGDADALA
niyaon sa atin, at MAGPARINIG sa
atin, upang ating MAGAWA.
13 Ni wala sa dako roon
ng dagat, upang huwag mong sabihin, SINO ANG DARAAN SA DAGAT PARA
SA ATIN, at MAGDADALA niyaon sa atin, at MAGPAPARINIG sa
atin, upang ating MAGAWA.
14 KUNDI ANG SALITA AY
TOTOONG MALAPIT SA IYO, SA IYONG BIBIG, at sa iyong PUSO,
upang iyong MAGAWA.
EXO
20 :
6 At pinagpapakitaan ko
ng KAAWAAN ang libolibong
UMIIBIG SA AKIN at TUMUTUPAD
NG AKING MGA UTOS.
MATEO
19 :
17 At sinabi niya sa kaniya, Bakit mo
itinatanong sa akin ang tungkol sa mabuti? May isa, na siyang mabuti:
datapuwa’t kung
ibig mong pumasok sa buhay, INGATAN
MO ANG MGA UTOS.
MATEO
22 :
36 Guro, alin baga ang DAKILANG
UTOS sa KAUTUSAN?
37 At sinabi sa kaniya, IIBIGIN
MO ANG PANGINOON MONG DIOS NG BOONG PUSO MO, AT NG BOONG KALULUWA MO, AT
NG BOONG PAGIISIP MO. (Deut 6:5)
38 Ito ang DAKILA
AT PANGUNANG UTOS.
39 At ang PANGALAWANG
KATULAD ay ito, IIBIGIN MO ANG IYONG KAPUWA
NA GAYA NG IYONG SARILI. (Lev
19:18, Mat19:19)
40 SA DALAWANG UTOS NA ITO’Y NAUUWI ANG BOONG KAUTUSAN, AT ANG MGA PROPETA.
JUAN
14 :
31 Datapuwa’t upang
maalaman ng sanglibutan na ako’y umiibig sa Ama, at ayon sa KAUTUSANG IBINIGAY SA AKIN NG AMA, AY GAYON DIN ANG AKING
GINAGAWA ... (Roma 3:28
JUAN
12 :
50 At nalalaman ko na ANG KANIYANG UTOS AY BUHAY NA WALANG HANG- GAN; ang mga bagay nga na
sinasalita ko, ay ayon sa sinabi sa akin ng AMA,
GAYON KO SINASALITA.
Narito, at
napakaliwanag na ang kaisaisang
tulay sa
ikapagtatamo ng buhay na walang hanggan ay ang kautusan ng pagibig
sa Dios at ang kautusan ng pagibig sa kapuwa. Kautusan
kung gayon ang namamagitan sa tao at sa Dios, upang
ang sinoman mula sa pangpang ng lupa ay makalipat sa pangpang ng langit. Ang
kalawakang naghihiwalay sa dalawang (2) dimensiyon (lupa at
langit) ay kautusan ng Dios ang siyang katotohanan
katotohanang nag-uugnay.
Kaya’t kung ang sinoma’y gagamit
ng tulay (kautusan) ay walang pagsalang siya’y makatatawid sa
kalawakang nabanggit, at hahantong sa kung saa’y nananatili ang buhay na hindi
napaparam, sa makatuwid baga’y yaong buhay na walang hanggan.
Gayon
ma’y nalalaman namin na ang katuwirang ito’y sasalagin ng marami sa pamamagitan
ng mga salitang nasasaad sa Juan 14:6. Nguni’t bago namin
isaad ang talata ay tunghayan nyo muna ang ilang bahagi sa aklat pa rin ni Juan, nang sa
gayo’y mapagunawa ninyo, kung sino nga ba ang totoong nagsaad sa nabanggit na
talata, na sinasabi,
JUAN
12 :
49 Sapagka’t AKO’Y HINDI NAGSASALITA NA MULA SA AKING SARILI; Kundi ang AMA na
sa akin ay nagsugo, ay siyang nagbigay sa akin ng UTOS,
kung ANO ANG DAPAT KONG SABIHIN, at
kung ANO ANG DAPAT KONG SALITAIN.
JUAN
14 :
10 Hindi ka baga
nananampalataya na ako’y nasa Ama, at ang Ama ay nasa akin? ANG MGA SALITANG AKING SINASABI SA INYO’Y HINDI KO SINASALITA SA
AKING SARILI:
kundi ang AMA na tumatahan sa akin ay gumagawa ng
kaniyang mga gawa.
JUAN
14 :
24 Ang hindi umiibig sa akin ay hindi tumutupad ng aking mga salita: at ang salitang inyong narinig ay hindi akin, kundi sa Amang nagsugo sa akin.
Napakaliwanag na itong si Jesus ay hindi nagsasalita ng anoman
mula sa sarili niyang pagmamatuwid, kundi ang Espiritu ng Dios na
namamahay at naghahari sa kaniyang kalooban ang siyang nagsasalita ng kaniyang
mga salita. Kaya’t nang sa bibig niya’y lumabas ang mga salita, na sinasabing,
Juan 14 :
6 Sinabi sa kaniya ni Jesus, Ako ang daan, at ang katotohanan, at
ang buhay: sinoman ay di maKAparoroon sa Ama, kundi sa
pamamagitan ko.
Katotohanan ngang
hindi si Jesus sa kaniyang sarili ang daan, at
ang katotohanan, at ang buhay, kundi yaong nabanggit na Espiritu
ng Dios na nasa kaniya. Ano pa’t maliwanag ang sinoma’y hindi makaparoroon
sa Ama, kundi sa pamamagitan ng Espiritung yaon. Sapagka’t tungkol sa katotohanan
ay sinabi,
1
JUAN 2 :
4 Ang nagsasabing
nakikilala ko
siya, at HINDI
TUMUTUPAD NG KANIYANG MGA UTOS ay
SINUNGALING, at ang
KATOTOHANAN AY WALA SA KANIYA.
2
JUAN
4 Ako’y lubhang
nagagalak na aking nasumpungan ang ilan sa iyong mga anak na NAGSISILAKAD SA KATOTOHANAN,
ayon sa ating tinanggap na UTOS sa AMA.
Kung ang kautusan ng Dios ay ang katotohanan,
at ang katotohanan ay inaari nitong Espiritu ng Dios na nasa kay Jesus
ay maliwanag nga na sinoma’y hindi makaparoroon sa Ama, kundi dahil sa
kaniya. Ang kautusan nga rin ang napakaliwanag na kaisaisang daan
tungo sa buhay na walang hanggan.
Dahil
dito’y napakaliwanag na ang mga kautusan ng pagibig ay may anyong
lumalarawan sa nabanggit na Espiritu, na siya ring Espiritu na
nananatili ng magpasawalang hanggan, at siya ring tagapamagitan ng Ama sa
mga tao. Sa makatuwid baga’y Espiritu ang kautusan, at
ang kautusan ay Espiritu.
Na sinasabi,
Juan 6 :
63 Ang Espiritu nga ang bumubuhay;
sa laman ay walang anomang pinakikinabang: ang mga sAlitang sinasalita ko sa inyo
ay pawang Espiritu, at pawang buhay.
Palibhasa’y mga
salitang nangagsilabas sa bibig
ng Dios ang mga
kautusan ay katotohanang nagtutumibay na yaon ay Espiritu, at ang
sinomang makipagisa sa Espiritu ay tunay na nakipagisa sa
Dios. Sa pamamagitan nito’y makaparoroon nga ang sinoman sa kaharian
ng langit.
Ang
sinoman ngang laban sa kautusan ay laban sa Espiritu ng Dios, at
malibang siya’y tumalima sa kautusan ay hindi siya makaparoroon sa Ama.
Sapagka’t katotohanang sinoma’y hindi magtatamo ng buhay na walang hanggan,
kundi sa pamamagitan ng kautusan, na sinasabi,
JUAN
12 :
50 At nalalaman ko na ANG KANIYANG UTOS AY BUHAY NA WALANG HANG- GAN; ang mga bagay nga na
sinasalita ko, ay ayon sa sinabi sa akin ng AMA,
GAYON KO SINASALITA.
Sa pagtatapos ng usaping ito’y
nahayag sa maliwanag kung sino at ano ang nananatili magpakailan man, na siyang
tagapamagitan ng
Dios sa mga tao.
Sa makatuwid baga’y ang kautusan na nangatatatag na magpasawalang hanggan,
at sa pamamagitan ng pagtalima sa mga yaon ay naliligtas ang kaluluwa at
natutubos ang sala ng sinoman.
Kaya maipasisiyang isang malaking kahangalan
at kahibangang sabihin na si Jesus ang gayon. Palibhasa’y hindi
siya kailan man naging Dios, upang pamahalaan ang partikular na gawain
yaon sa kalupaan. Sapagka’t tungkol sa bilang ng Dios ay mariing sinabi,
ISA
43 :
11 Ako, sa makatuwid baga’y ako, ang Panginoon;
at LIBAN SA AKIN AY WALANG TAGAPAGLIGTAS.
ISA
44 :
6 Ganito ang sabi ng
Panginoon, ng Hari ng Israel, at ng kaniyang MANUNUBOS, na
Panginoon ng mga Hukbo, AKO ANG UNA, AT AKO ANG HULI; at LIBAN
SA AKIN AY WALANG DIOS.
Kung iisa nga lamang ang Dios na nasa langit ay
nararapat ngang tanggapin na siya’y gayon sa likas niyang kalagayan. Kaya’t
matuwid nyo ring tanggapin, na itong si Jesus ay hindi kailan man naging
Dios, upang gumanap sa mga gawain ng Dios sa kalupaang
ito.
Tungkol sa talata
26 ay matuwid nga na sa mga tao ay bumangon ang isang dakilang saserdoteng banal, na walang sala, walang dungis,
na siya’y nahihiwalay sa mga makasalanan.
Datapuwa’t kung sasabihin na
siya’y matataas pa ng higit kay sa mga langit ay maliwanag na ito’y pagpapahayag
na kapalaluan. Sapagka’t sa kaluwalhatian ng langit ay nalalaman
nating nananahan ang kaisaisang Dios, at kung may malalagay sa higit
pang mataas kay sa doon, ay maliwanag ngang naging mataas pa ang kalagayan niya
kay sa tunay na Dios.
Kaugnay
nito’y sinabi ng isang hangal,
ROMA 9:
5
Na
sa kanila ang mga magulang, at sa kanila mula ang CRISTO ayon sa laman, na siyang LALO SA LAHAT,
DIOS NA MALUWALHATI MAGPAKAILAN MAN, Siya
nawa.
Kaya nga huwag kayong
magtaka, kung ang may akda nitong sulat
sa mga Hebreo
ay naging mapangahas na ipahayag ang gayon. Sapagka’t ayon sa talatang nasa
itaas ay lalong mataas na dios itong si Jesus kay sa ibang
mga dios. Ano pa’t sinasapantaha ng marami na ang may akda ng sulat na ito, at
siya na sumulat sa mga taga Roma ay iisang tao lamang. Sa makatuwid baga’y ang
taong si Pablo?
Sa talata
27 ay ginawa di umano nitong si Jesus
na ihandog na minsan ang
kaniyang sarili sa Dios, upang hindi na mangailangan araw-araw ng mga handog na hain gaya niyaong mga dakilang
saserdote na walang sumpa. Una-una’y patungkol sa kaniyang sariling mga kasalanan
at saka patungkol sa mga kasalanan ng bayan.
Bago
nga tayo pumalaot sa usaping ito’y ipinaaalaala lamang namin sa inyo, na ang
layunin ng pagkasugo kay Jesus ay ukol lamang sa mga nangaligaw na tupa
sa sangbahayan ni Israel. Gayon din ang katotohanan na hindi
maikakaila ay ginugol niya ang kaniyang buhay alangalang sa mga
nabanggit na tupa ng Israel, at napakaliwanag na hindi dahil sa mga kambing (Gentil at Samaritano). Na sinasabi,
MATEO
15 :
24 Datapuwa’t siya’y
sumagot at sinabi, HINDI AKO SINUGO KUNDI SA MGA TUPANG
NANGALIGAW SA BAHAY NI ISRAEL. (eze 34:31)
JUAN
17 :
9 Idinadalangin ko sila: HINDI ANG SANGLIBUTAN ANG IDINADALANGIN KO, kundi yaong mga SA AKIN
AY IBINIGAY MO; sapagka’t sila’y iyo; (Mat 15:24)
JUAN
17 :
6 Ipinahayag ko ang
iyong pangalan sa mga TAO
(kaibigan) na ibinigay mo sa akin mula sa sanglibutan: (Mat
18:20) sila’y iyo, at sila’y ibinigay mo sa akin; at TINUPAD
NILA ANG IYONG SALITA. (Mat 15:24)
JUAN
17 :
26 At ipinakilala
ko sa kanila ang iyong pangalan, at
ipinakilala ko; upang ang pagibig na sa akin ay iniibig mo ay mapasa
kanila, at ako’y sa kanila. (Mat 15:24)
Sa hindi
maikakaila at hindi
mapapasinungalingang matuwid ay napakaliwanag na ang layunin ng pagkasugo
kay Jesus ay ganap na nauukol lamang sa mga nangaligaw na tupa sa
sangbahayan nitong si Israel. Hindi
nga kambing (anak ng pagsuway) kung gayon ang kaniyang titipunin kundi mga tupa (anak ng pagsunod) lamang upang isauli sa kinabibilangan nilang kawan.
MATEO
10 :
5 Ang labingdalawang
ito’y sinugo ni Jesus, at sila’y pinagbilinan, na sinasabi, HUWAG
KAYONG MAGSITUNGO SA ALIN MANG DAAN NG MGA GENTIL, at HUWAG
KAYONG MAGSIPASOK SA ALIN MANG BAYAN NG MGA TAGA SAMARIA.
6 Kundi bagkus magsiparoon
kayo sa mga TUPANG
NANGAWAGLIT SA BAHAY NI ISRAEL.
Sapagka’t sa
kapanahunang yao’y nananagana ang malawakang
paghihimagsik ng
mga Gentil at ng mga Samaritano sa tanging kalooban ng
kanilang Ama na nasa langit. Na kung lilinawin, sila ay may pagtatakuwil
sa kaniyang mga kautusan ng pagibig at walang alinlangan na nagsisitindig
sa kalagayan ng mga anak ng
pagsuway, na sumisimbulo sa kawan ng mga kambing.
Dahil dito ay mahigpit na
binawalan ng Espiritu ng Dios sa kalooban nitong si Jesus ang labingdalawa
(12) na huwag daanan man lang ang daang nilalakaran ng mga karumaldumal
na Gentil, at may diing sinabi na huwag paroonan ang alin mang bayan
ng mga taga Samaria.
Sapagka’t sila’y mga kambing
sa paningin ng nabanggit na Espiritu at hindi kabilang sa mga tupa
na lilikumin at isasauli sa kinabibilangan nilang kawan. Sa kadahilanang
yao’y maliwanag ngang hindi gaya ng minamatuwid ng mga Cristiano ni Pablo
ang gawaing pumapaloob sa layunin ng pagkasugo kay Jesus.
Sa gayo’y ano baga ang
katotohanang manggagaling sa bibig nitong si Jesus na nararapat na maalaman
at maunawaang lubos ng mga kinauukulang tupa? Na umano’y siyang
maglulunsad sa kanila sa dakong kinaroroonan ng kawan.
Tungkol
dito ay kaniyang sinabi,
JUAN
18 :
37 Sinabi nga sa kaniya
ni Pilato, Ikaw nga baga’y hari? Sumagot si Jesus, Ikaw ang nagsasabing ako’y
hari. Ako'y ipinanganak dahil dito,
dahil dito ako naparito sa sanglibutan, UPANG BIGYANG PATOTOO ANG KATOTOHANAN. (Mat 15:24) Ang bawa’t isang ayon sa katotohanan ay
nakikinig ng aking tinig.
Narito, at ang hatid
niya sa nabanggit na sangbahayan ay ang katotohanan na
kaniyang bibigyang diin, paiigtingin at patototohanan sa kanila.
Na siyang tanging kaalaman na nagkukulang sa mga nabanggit na tupa,
upang sila’y lubusang mahango at mabawi sa kaawaawang kalagayan
nilang kinasadlakan. Kaugnay nito’y saan naman kaya tumutukoy ang
sinasabing katotohanan na paiigtingin sa kaisipan ng mga tupang
ligaw sa lupaing nasasakupan ng Israel?
Hinggil
dito ay sinabi ng Espiritu na nasa kay Juan ang mga sumusunod na
matuwid,
1 Juan 2 :
4 Ang nagsasabing nakikilala ko siya,
at HINDI TUMUTUPAD NG KANIYANG
MGA UTOS ay SINUNGALING, at ang KATOTOHANAN AY WALA SA KANIYA.
2 Juan
4
Ako’y lubhang nagagalak na aking nasumpu- ngan ang ilan sa iyong mga anak na NAGSISILAKAD SA KATOTOHANAN, ayon sa ating tinanggap na UTOS sa AMA.
Wala nga kung gayong
iba pang katotohanang maituturing maliban sa mga kautusan ng pagibig ng ating Ama na nasa langit.
Napakaliwanag nga na ang sinomang tumatalima sa mga nabanggit na mga kautusan
ay lumalakad sa kaisaisang daan ng katotohanan.
Kaya’t
maging itong si Jesus ay nilakaran din ang katotohanang ito, gaya ng
nasusulat,
MATEO
5 :
17 Huwag ninyong isiping ako’y naparito upang
sirain ang kautusan o ang mga propeta: ako’y naparito hindi upang sirain, kundi
upang GANAPIN.
18 Sapagka’t katotohanang sinasabi ko sa inyo,
Hanggang sa mangawala ang langit at ang lupa, ang isang TULDOK o
isang KUDLIT, sa anomang paraan ay HINDI
MAWAWALA SA KAUTUSAN, hanggang sa maganap ang lahat ng mga
bagay.
JUAN
12 :
50 At nalalaman ko na ANG KANIYANG UTOS AY BUHAY NA WALANG HANG- GAN; ang mga bagay nga na
sinasalita ko, ay ayon sa sinabi sa akin ng AMA,
GAYON KO SINASALITA.
Sa pagbibigay diin sa kapakinabangan ng kaluluwa
sa nabanggit na kautusan, at sa pagpapaigting nito sa
kaisipan ng mga nangaliwag na tupa ay ginanap ni Jesus ang lahat
ng yaon. Upang sa kanila’y mapatotohanan na ito’y kaisaisang daan
tungo sa buhay na walang hanggan. Sa gayo’y si Jesus baga sa
kaniyang sarili ang nagligtas at tumubos sa nabanggit na mga tupa,
o, ang daan ay itinuro lamang ng kaniyang daliri sa kanila?
Ano pa’t sa layuning ito’y hindi
nga maikakaila, na ang naging kapalit ay ang sarili niyang buhay. Gayon
pa ma’y hindi ito naging hadlang kay Jesus, upang bigyan niya ng maluwang
na daan ang dakilang adhikain ng Espiritu nitong ating Ama
na namamahay at naghahari sa kaniyang kalooban at kabuoan
sa kapanahunang yaon.
Batay sa mga inilahad naming mga
talata sa inyo ay hindi kailan man nakabilang sa layunin ng Cristo
ang mga Gentil, maging ang mga Samaritano man sa sangbahayan
nitong si Israel. Dahil dito, kung sa nabanggit na sangbahayan ay
hindi nakabilang isa man sa kanila ay yaon pa kayang mga Gentil na
nananahan sa iba’t ibang bansa ang makalahok sa nabanggit na layunin?
Gayon din ang kaligtasan ng
kaluluwa at katubusan ng sala ay hindi rin sa pamamagitan nitong si Jesus
matatamo, kundi sa pagganap ng maluwalhati sa mga kautusan ng pagibig
sa Dios at sa mga kautusan ng pagibig sa kapuwa.
Sapagka’t ang pinuhunan niyang dugo ay napakaliwanag na nauukol lamang
sa mga nangaligaw na tupa sa sangbahayan ni Israel.
At kung may naligtas man at natubos ang sala sa pagkamatay
niya sa krus ay walang iba kundi ang mga tupa lamang sa
nasasakupang lupain ng Israel.
Sapagka’t kaniyang sinabi,
JUAN
10 :
15 Gaya ng pagkakilala
sa akin ng Ama,
at ng sa Ama ay pagkakilala ko; at ibinibigay
ko ang aking buhay dahil sa mga TUPA. (Mat
15:24, Juan 15:13-15)
Napakaliwanag na ang buhay nitong si Jesus ay
ibinigay lamang niya sa mga tupa na kumakatawan sa mga anak ng
pagsunod, at hindi sa mga kambing na tumutukoy sa mga Gentil
at Samaritano (anak ng pagsuway) sa kapanahunang yaon. Dahil dito
ay walang alinlangan na sa pamamagitan ng kaniyang katawan ay
naisakatuparan nitong Espiritu ng Dios ang kaniyang layunin sa
nabanggit na sangbahayan.
Ito’y hindi nangangahulugan na
inihandog niya ang kaniyang buhay sa ikapagpapatawad nitong sala ng
sanglibutan, at sa ikaliligtas ng kaluluwa. Sapagka’t ang
katotohanan na nagtutumibay sa lahat ng panahon ay sa pamamagitan lamang
ng pagtalima sa mga kautusan ng pagibig (Dios at kapuwa) matatamo
ang mga bagay na yaon.
Ano pa’t sa mga bagay na nahayag
sa inyo sa maliwanag ay nakita ninyo, na maging si Jesus ay gumanap sa
mga nabanggit na kautusan, upang magbigay ng dakilang halimbawang maaaring
tularan ng sinomang nagnanais na makipagisa sa sarili niyang Ama na nasa
langit.
Ang
kasalanan nga ayon sa mga banal na aklat ng mga anak ni Israel
ay tinutubos alinsunod sa mga kautusan at ginaganap na kalakip
ang mga palatuntunan, na sinasabi,
Duet 6 :
5 At iyong iibigin ang Panginoon mong Dios
ng iyong boong puso, at ng iyong boong kaluluwa, at ng iyong boong lakas. (Mat
22:37-38)
Lev 19 :
18 Huwag kayong
manghiganti o magtatanim laban sa mga anak ng inyong bayan, kungdi iibigin ninyo ang inyong kapuwa na gaya
ng sa inyong sarili: ako ang Panginoon. (Mat
22:39)
MATEO
22 :
40 SA DALAWANG UTOS NA ITO’Y NAUUWI ANG BOONG KAUTUSAN, AT ANG MGA PROPETA.
Nguni’t
kung sasalangsangin ninoman ang mga nabanggit na kautusan ay sinabi,
JER
6 :
19 Iyong pakinggan, Oh lupa: narito, ako’y
magdadala ng kasamaan sa bayang ito, na bunga ng kanilang mga pagiisip,
sapagka’t sila’y hindi nangakinig sa aking mga SALITA, at
tungkol sa aking KAUTUSAN ay
kanilang ITINAKUWIL.
20 Sa anong panukala
nangagdadala kayo sa akin ng KAMANGYAN na
mula sa Seba, at ng MABANGONG KALAMO na
mula sa malayong lupain: ang inyong mga HANDOG NA SUSUNUGIN (Lev
1:1-17) ay hindi nakalulugod, ni ang inyo mang mga HAIN ay
nakalulugod sa akin.
Maliwanag kung gayon na ang mga handog
at hain lamang ng nangagsisitalima sa mga nabanggit na dalawang
(2) kautusan ang kinalulugdang tanggapin ng kaisaisa nating Dios.
Samantalang ang mga kaloob ng mga masuwayin sa dalawa ay lumalabas na
kasuklamsuklaman sa kaniya at kailan ma’y hindi niya itinuring na mabuti.
Silang nangagsisiganap sa kalooban
ng Dios tungkol sa sampung (10) kautusan ay gayon
ngang nakalas sa tanikalang bigkis nitong lubhang mabibigat na kasalanan.
Kaya’t maliwanag na ang nabanggit na mga kautusan ang tagapanagot sa mga
kasalanang yaon.
Kung gayong may mabigat na
kasalanan ay dapat lamang nating tanggapin, na mayroon din namang magagaang
sala sa Dios. Ano pa’t sa mga ito’y napakaliwanag na ang mga
palatuntunan na may minor na mga kautusan ang siyang sumasagot sa
gayong mga bagay.
Halimbawa’y
ang mga di sinadyang pangyayari, tulad ng pagkain nitong mga
ipinagbabawal na kanin, ang paghawak sa mga babaing may
kapanahunan, gayon din ang paghawak sa mga bukas na sisidlan sa
tolda na kung saa’y nakaburol ang isang patay, at iba pa.
Ang mga handog na susunugin at iba pang mga bagay na
inihahain kung gayon ay patungkol sa mga kasalanan na ibinunga ng
paglabag sa mga minor na kautusang nilalaman nitong mga palatuntunan
ng kaisaisang Dios. Gayon ngang ito ang ganap na dumadalisay sa
kalagayan ng isang tumatalima sa mga mayor na kautusan, at dahil
dito ay nagiging lubos ang kabanalan ng sinoman. Kaya’t ang mga bagay na
isinasaad ng palatuntunan ay lubhang mahalaga sa ikapagtatamo ng kasakdalan
sa larangan ng tunay na kabanalan.
Ang mga yao’y tinutubos ayon sa
nasusulat, na sinasabi,
Exo 30
10 At si Aaron ay tutubos ng sala
sa ibabaw ng mga anyong sungay ng dambana, minsan sa isang taon: kaniyang tutubusin sa sala na
minsan sa isang taon, ng dugo ng handog dahil sa kasalanan, sa boong panahon ng inyong mga lahi: kabanalbanalan nga sa Panginoon.
Sinabing dugo (hayop) na
handog dahil sa kasalanan, na gaganapin ng mga anak ng pagsunod sa buong panahon ng kanilang mga
lahi. Sapagka’t ang gawang yaon ay kabanalbanalan nga sa paningin ng kaisaisang
Dios.
Datapuwa’t sa ibang paghahadog
ayon sa kaugalian ng mga Gentil, na sinasabing sa ikatutubos na minsan
ng mga kasalanan nitong sanglibutan ay dugo ng tao (Jesus) ang
pinatulo nila sa lupa. Buhay ng tao kung gayon ang kanilang
inihandog sa pagaakala na minsanan nitong matutubos ang sala ng sanglibutan. Ito’y upang maipatigil na ng mga Gentil ang
umano’y pauliulit na paghahandog patungkol sa kasalanan ng mga Saserdote ng
kautusan.
Dahilan ito ng hidwang pagkakakilala
nila kay Jesus bilang isang Dios na totoo, at dakilang
saserdote magpakailan man. Na di umano’y tumubos ng sala ng
sanglibutan sa pamamagitan ng paghahandog ng sarili niyang buhay.
Dahil dito’y hindi na nga
kailangan ayon sa mga hangal, na ang sinoma’y
maghandog taun-taon ng mga hain sa ikapagpapatawad ng mga di-sinasadyang
kasalanan. Sapagka’t ayon sa kanila ay naihain na ang minsanang handog
at ang sanglibutan ay natubos na ang sala.
Ang naging bunga ng sulimpat na
doktrinang ito ay sampalatayanan ng lubos itong si Jesus, na
pinaniniwalaang Dios na humango sa kanila sa tiyak na kapahamakan, at
nagligtas ng kanilang kaluluwa. Bagay na naging hudyat sa pagpapawalang
kabuluhan ng mga Gentil sa mga kautusan ng pagibig at mga palatuntunan
ng tunay at kaisaisaing Dios na nasa langit.
Ano pa’t kung uunawaing mabuti
ang pangyayaring ito’y hindi mahirap makita, na ang di umano’y bagong
dios na si Jesus ay hindi kailan man naging ayon sa unang
Dios. Sapagka’t sa pamamagitan niya’y napawi ang kautusan
at palatuntunan na tinanggap ni Moises sa bundok ng Sinai,
at ito’y hinalinhan na lamang nitong pananampalataya kay Jesus, na
walang anomang gawa nitong nabanggit na mga kautusan at palatuntunan.
Siya na sinasabing bagong
dios na Anak ng unang Dios, imbis na ilapit sa kaniyang Ama
ang mga tao sa pamamagitan ng pagbibigay diin sa mga kautusan ng pagibig
at palatuntunan ay inalayo sa kaniya. Sapagka’t sila’y tinuruan ng mga
tampalasan na pawalang kabuluhan ang mga bagay na yaon, upang ang kanilang pananampalataya
ay malipat sa kaniya (Jesus) bilang bagong dios na tagapagligtas
ng kaluluwa at manunubos ng mga sala.
Na tila baga lumalabas na inagaw ng anak ang kapamahalaan sa Ama,
at pinawi ang mga dating batas at hinalinhan ng sariling kaniya.
Subali’t hindi nga ang gayon,
kundi sinunod na lahat nitong si Jesus ang kalooban ng ating Ama,
hanggang sa tamuhin niya ang pagpapalang umabot hanggang sa kaluwalhatian ng
langit. Bagay na hindi naunawaan ng mga hangal, upang sila’y
humantong sa kalikuan ng mga pahayag na naglunsad sa halos hindi mabilang
nating mga kapatid sa kapahamakan ng kanilang kaluluwa.
Hindi nga nila kailan man
napagunawa, na ang mayor na kautusan (sampung utos) ay kaakibat ang mga minor na kautusan nitong palatuntunan
ng Dios.
Kaya’t nang pawalan nila ng kabuluhan ang nabanggit na palatuntunan
hinggil sa taunang paghahandog patungkol sa mga
kasalanan ay kasabay na rin nilang tinalikuran ang mayor na
kautusan.
Na
sinasabi,
GAL
3 :
21 ANG KAUTUSAN NGA BA AY
LABAN SA MGA PANGAKO NG DIOS? Huwag nawang mangyari:
sapagka’t kung ibinigay sana ang isang KAUTUSANG MAY
KAPANGYARIHANG MAGBIGAY BUHAY, tunay ngang ang katuwiran
ay naging dahil sa KAUTUSAN. (Juan
12:50)
ROMA
3 :
20 Sapagka’t sa pamamagitan ng mga gawa ng
kautusan ay WALANG LAMAN na aariing-ganap sa paningin niya;
sapagka’t sa pamamagitan ng KAUTUSAN AY ANG PAGKILALA NG
KASALANAN.
1
COR 15 :
56 Ang tibo ng
kamatayan ay ang kasalanan; at ang kapangyarihan ng kasalanan ay ang
kautusan.
ROMA
4 :
15 Sapagka’t ang kautusan ay
gumagawa ng galit; datapuwa’t KUNG SAAN WALANG KAUTUSAN
AY WALA RING PAGSALANGSANG.
ROMA
5 :
13 Sapagka’t ang kasalanan ay nasa
sanglibutan hanggang sa dumating ang KAUTUSAN, nguni’t HINDI
IBIBILANG ANG KASALANAN KUNG WALANG KAUTUSAN.
ROMA
6 :
14 Sapagka’t ang KASALANAN ay
hindi makapaghahari sa inyo: sapagka’t WALA KAYO SA ILALIM NG
KAUTUSAN, kundi sa ilalim ng biyaya. (pananampalataya)
Dahil dito’y pinawi na nga nila ang kautusan at hinalinhan ng bago, na
sinasabi,
GAL
2 :
16 Bagama’t
naaalaman na ang tao ay hindi inaaring ganap sa mga gawang AYON SA KAUTUSAN, maliban
na sa pamamagitan ng pananampalataya kay Jesucristo, tayo
rin ay nagsisampalataya kay Cristo Jesus, upang tayo’y ariing ganap sa
pamamagitan ng pananam- palataya kay Cristo, at HINDI
DAHIL SA MGA GAWANG AYON SA KAUTUSAN: sapagka’t sa mga gawang
ayon sa kautusan ay HINDI AARIING GANAP ANG SINOMANG LAMAN.
GAL
3 :
11 Maliwanag nga na sinoman ay hindi
inaaring-ganap sa KAUTUSAN sa harapan ng Dios; sapagka’t ang GANAP AY MABUBUHAY SA PANANAMPALATAYA. (Juan 12:50)
Ngayon nga’y inyong nasaksihan ang ibinunga nitong mga sumusunod
salita,
Heb 7 :
27 Na hindi nangangailangan
araw-araw na maghandog ng hain, na gaya niyaong mga dakilang saserdtoe
una-una’y patungkol sa kaniyang sariling mga kasalanan at saka patungkol sa mga
kasalanan ng bayan: sapagka’t ito’y ginawa niyang minsan magpakailan man, nang kaniyang ihandog ang kaniyang
sarili.
heb 9 :
28 Ay gayon di
naman si Cristo, na inihandog na minsan upang dalhin ang mga kasalanan
ng marami, sa
ikalawa’y pakikita na hiwalay sa
kasalanan, sa
ikaliligtas ng mga nagsisipaghintay sa kaniya.
Heb 10 :
10 Sa kaloobang yaon tayo’y
pinapaging-banal, sa pamamagitan ng pagkahandog ng katawan ni Cristo na minsan
magpakailan man.
Roma 6 :
10 Sapagka’t ang kamatayan na ikinamatay
niya, ay kaniyang
ikinamatay na minsan sa kasalanan: datapuwa’t ang buhay na
kaniyang ikinabubuhay, ay kaniyang ikinabubuhay sa Dios.
Na
pumawi sa usapang nasusulat tungkol sa mga kautusan ng Dios at palatuntunan,
upang sampalatayanan si Jesus na di umano’y nagalis ng mga bagay na
yaon, na sinasabi,
CLICK LINK TO CONTINUE - PART 4 OF 4
No comments:
Post a Comment