Sunday, June 3, 2012

Chapter 5 "SULAT SA MGA HEBREO" (Part 1 of 2)


Sa kabanata (5) namang ito’y tampok ang pagbibigay diin sa pagiging umano’y dakilang saserdote ni Jesus, na siyang gumawa ng walang hanggang kaligtasan sa lahat ng nagsisitalima sa kaniyang mga aral. Sa gayo’y pinangalanan siya ng Dios na dakilang saserdote ayon sa pagkasaserdote ni Melquisedec. 

Gayon ding binibigyang diin ng may akda, na ang mga Hebreo ay hindi na nga mga bata (sanggol) pa na nangangailangan ng pagkaing gatas, upang manatili sa mga  simulaing aral ng Dios (Jesuscristo). Sapagka’t sila’y husto na sa gulang upang kumain ng matitigas na pagkain. 

Sa makatuwid baga’y yaong mga katuruan (evangelio ng di pagtutuli) na umano’y may kinalaman sa katuwiran, na higit ang pakinabang kay sa nabanggit na panimulang aral ng sanglibutan patungkol sa Dios.

Hinggil dito, sa talata 1 hanggang 4 ay binibigyang diin ng gawa nitong mga dakilang saserdote ng mga Hebreo (anak ni Israel). Na sa kanilang panunungkulan ay ginagawa ang mga bagay na nauukol sa Dios at mga tao, sa pamamagitan ng pagkakaloob ng mga handog at mga hain patungkol sa mga kasalanan ng bayan at ng kaniyang sarili. 
Na makapagtitiis na may kaamuan sa mga di nakakaalam at sa mga nangagkakamali. Sinoman nga sa kanila ayon sa may akda ay hindi nagtatamo ng anomang karangalan, malibang siya’y tinawag ng Dios gaya ni Aaron.
Sa makatuwid baga’y hindi marangal na gawa sa paningin ng Dios ang anomang gawa ng mga dakilang saserdote na umaayon sa  kaniyang mga kautusan at mga palatuntunan? Sa gayo’y ano ang kabuluhan ng kanilang pagganap, kung ito naman pala’y walang timbang sa mga bagay na ikinalulugod ng Dios? 

Hinggil dito ay inyong ngang analisahing mabuti ang isinasaad sa ilang nabanggit na talata, upang  mapagunawa nyo na niwawalang kabuluhan ng may akda ang mga gawain ng mga dakilang saserdote, kahi man ang mga ito’y alinsunod sa tanging kalooban ng Dios na tumutukoy sa kaniyang mga kautusan at mga palatuntunan.

Kaugnay nito, sa talata 5 at 6 ay binanggit itong si Jesus sa kalagayan ng dakilang saserdote rin naman, na hindi nagmapuri sa kaniyang sarili, kundi yaong sa kaniya umano ay nagsabi, “Ikaw ay aking Anak. Ikaw ay aking naging anak ngayon:” (Awit 2:7) at “Ikaw ay saserdote magpakailan man, Ayon sa pagkasaserdote ni Mequisedec.” (Awit 110:4)

Sa gayo’y pinalalabas ng may akda na itong si Jesus sa kalagayang dakilang saserdote ay higit sa mga karaniwang dakilang saserdote ng Israel, sapagka’t siya’y tinawag umano at itinalaga ng Dios na maging saserdote magpakailan man na gaya ni Melquisedec, samantalang sila’y hindi tinamo ang gayong pagtatangi. Palibhasa’y mga inihalal lamang ng pamunuan nitong relihiyon ng mga Israelita.

Hinggil sa minamatuwid nitong may akda sa kalagayan ni Jesus ay mariin naming tinututulan, ayon sa mga sumusunod na kadahilanan,


1. Walang anomang kasulatan na makapagpapatotoo, na sinabi ng Dios kay Jesus ang mga sumusunod     na salita.

A. Ikaw ay aking Anak. Ikaw ay aking naging anak ngayon: (Awit 2:7)

B. Ikaw ay saserdote magpakailan man, Ayon sa pagkasaserdote ni Mequisedec.                          (Awit 110:4)


Ang mga salitang inihayag namin sa letrang “A” (Awit 2:7) ay napakaliwanag na sinalita ng Dios kay David na isa sa pinahiran ng Panginoon, at sa gayo’y walang anomang mababasa sa lahat ng kasulatan, na ang mga salitang yao’y sinambitla ng Dios kay Jesus sa kaniyang kapanahunan.

Tungkol naman sa pahayag na nasa letrang “B” (Awit 110:1-4) ay pakaunawai nyo nga kung ano ang katuwiran ng Awit, na sinasabi, 

AWIT 110 :
1  Sabi ng Panginoon sa aking panginoon, Umupo ka sa aking kanan, Hanggang sa aking gawing tungtungan mo ang iyong mga kaaway.

2  Pararatingin ng Panginoon ang setro ng iyong kalakasan mula sa Sion; Magpuno ka sa gitna ng iyong mga kaaway.

3  Ang bayan mo’y naghahandog na kusa, Sa kaarawan ng iyong kapangyarihan, sa kaganda- han ng kabanalan: Mula sa bukang liwayway ng umaga, Ikaw ay may hamog ng iyong kabinataan,

4  Sumumpa ang Panginoon, at hindi magsisisi, Ikaw ay saserdote magpakailan man, Ayon sa pagkasaserdote ni Melchisedech.


Kung inyong napansin ang Awit 110:1 ay may binabanggit na Panginoon sa malaking letrang “P” at may binabanggit na panginoon sa maliit na letrang “p”. Sa gayo’y dalawang (2) entidad ang maliwanag na tinutukoy sa unang bahagi ng nabanggit na talata. Na sinasabing ang panginoon (hari) ay umupo sa kanan ng Panginoon (Dios), hanggang sa gawin ng Panginoon (Dios) na tungtungan ng panginoon (hari) ang kaniyang mga kaaway.

Ang hari nga ng Israel ay kailangang tumupad sa mga kautusan ng Dios bilang paglagay sa kaniyang kanan, nang sa gayo’y tulungan ng Dios ang hari na mapasailalim sa mga paa (kapangyarihan) niya ang kaniyang kaaway na bayan at bansa. Kaya’t kung mailalagay ng  panginoon (hari) ang kaniyang sarili sa kanan ng kaniyang Panginoon (Dios) ay isusumpa nga ng Dios, na siya’y kikilalanin niyang isang saserdote magpakailan man, na ayon sa pagkasaserdote ni Mesquisedec.

Hinggil sa usaping ito’y siyasatin nga natin ang aklat ng propetang si Samuel, nang sa gayo’y maging ganap ang inyong pagkaunawa sa katuwiran ng mga pahayag sa Awit 110:1-4, at ang kapilipitan ng mga salita sa Heb 5:5-6. Sa gayo’y bibigyan namin sa inyo ng linaw ang tumutukoy sa isang “Panginoon” at isa pang “panginoon.” 

Hinggil dito ay narito ang ilang talata na pagkakakilanlan sa dalawang magkatulad na salitang ito. Nang sa gayo’y maalaman kung sino baga ang tinutukoy ni David na “Panginoon” at “panginoon.”

1 SAM 24 :
6  At kaniyang sinabi sa kaniyang mga lalake, Huwag itulot ng Panginoon na ako’y gumawa ng ganitong bagay sa aking panginoon, na pinahiran ng langis ng Panginoon, na aking iunat ang aking kamay laban sa kaniya, yamang siya ang pinahiran ng langis ng Panginoon.

10  ibinigay ka ngayon ng Panginoon sa aking kamay sa yungib: at sinabi sa akin ng iba na patayin kita:  Hindi ko iuunat ang aking kamay laban sa aking panginoon; sapagka’t siya ang pinahiran ng langis ng Panginoon.

26  Ngayon nga, panginoon ko, buhay ang Panginoon, at buhay ang iyong kaluluwa.

1 SAM 25 :
28  Sapagka’t tunay na gagawin ng Panginoon ang aking panginoon ng isang sangbahayan na tiwasay, sapagka’t ibinabaka ng aking panginoon ang mga pagkabaka ng Panginoon; at ang kasamaan ay hindi masusumpungan sa iyo sa lahat ng iyong araw. 

30  At mangyayari, pagka nagawa ng Panginoon sa aking panginoon ang ayon sa lahat ng mabuti na kaniyang sinalita tungkol sa iyo, at kaniyang naihalal ka na prinsipe sa Israel.

31  Gumawa ng mabuti ang Panginoon sa aking panginoon.

1 SAM 26:
17  At nakilala ni Saul ang tinig ni David at nagsabi, Ito ba ang tinig mo, anak kong David? at sinabi ni David, aking tinig nga, panginoon ko, Oh hari.

AWIT  110 :
1  Sinabi ng Panginoon sa aking panginoon, Umupo ka sa aking kanan, Hanggang sa aking gawing tungtungan mo ang iyong mga kaaway.

Sa wikang Ingles ay maliwanag din naman na iba ang ibig sa bihin nitong malaking letrang "L" at ng maliit na letrang "l"

1 SAM 24 :
6  The Lord forbid that I should do this thing unto my master, the Lord’s anointed, to stretch forth mine hand against him, seeing he is the Lord’s anointed 

10  the Lord had delivered thee to day into mine hand in the cave: and some bade me kill thee: but mine eye spared thee; and I said, I will not put forth mine hand against my lord; for he is the Lord’s anointed.

26  Now therefore, my lord, as tha Lord liveth, and as thy soul 

1 SAM 25 :
28  for the Lord will cerainly make my lord a sure hourse: because my lord fighteth the battles of the Lord, ang eveil hath no been found in thee all thy days.

30 And it shall come to pass, when the Lord shall have done to my lord according to all the good that he hath spoken concerning thee, and shall have appointed thee ruler over Israel.

31  but when the Lord shall have dealt well wth my lord, then remember thine handmaid.

1 SAM 26 :
17   And Saul knew David’s voice, and said, Is this thy voice, my son David?  And David said, It is my voice, my lord, O king.

PSALM 110 :
1  The Lord said unto my lord, Sit thou at my right hand, until I make thine enemies thy footstool.

Sa ikalilinaw pa’y alamin naman nating kung sino ang tanging tinatawag na Panginoon.

ISA  45 :
6  Upang kanilang maalaman mula sa sikatan ng araw, at mula sa kalunuran, na walang iba liban sa akin; ako ang Panginoon, at walang iba.

ISA 60 :
16  Ikaw naman ay iinom ng gatas ng mga bansa, at sususo sa mga suso ng mga hari; at iyong mala- laman na akong Panginoon, ay TAGAPAGLIGTAS sa iyo, at MANUNUBOS sa iyo, Makapang- yarihan ng Jacob.

ISA  62 :
12  At tatawagin nila sila. ang banal na bayan. ang TINUBOS NG Panginoon: ikaw ay tatawagin, Hinanap, Bayang hindi pinabayaan.

Sa makatuwid ay kaisaisa lamang ang maaaring patungkulan sa katagang “Panginoon,” Na walang iba kundi ang Dios lamang na kung saan ay nagmula ang lahat. Datapuwa’t kung ang katagang ito na nagsisimula sa malaking letrang “P” (Panginoon) ay ipatutungkol sa tao, ay napakaliwanag na ipinahihiwatig na siya ay Dios din na tulad ng lumalang at umanyo ng lahat.

Gayon pa man kung gamitin na nagsisimula sa maliit na letrang “ p” (panginoon), ayon sa aklat ni Samuel ay ipinatutungkol ang salitang ito sa mga hari. Na tulad kung paano tawagin ni David at ng iba si haring Saul sa mga talata na mababasa sa nakaraang dalawang pahina.

Sa makatuwid, ayon sa aklat ng propetang si Samuel ay si David ang nagsasalita at isinasaysay niya, na ang Panginoon (Dios) ay nagsaad sa kaniyang panginoon (haring Saul), na umupo sa kaniyang kanan, sa gayo’y gagawin ng Dios na tungtungan ng mga paa ni Haring Saul ang kaniyang mga kaaway sa kapanahunang yaon.

Nguni’t sa kasamaang palad ay hindi nagawa ng haring Saul ang minamatuwid sa kaniya ng Dios, kaya’t siya’y pinababa sa kaniyang luklukan at ang inihalili sa kaniya ay si David bilang hari. Nang magkagayo’y itong si David ang kinilala ng Dios na saserdote magpakailan man, ayon sa pagkasaserdote ni Melquisedec.

Palibhasa’y nagawa niya na tumuntong sa kanan ng kaniyang Panginoong Dios. Na kung lilinawin ay gaya ng inilakad ng ama niyang si Abraham.

Na sinasabi,

GEN 26 :
5 Sapagka’t SINUNOD NI ABRAHAM ang aking TINIG, at GINANAP NIYA ang aking BILIN, ang aking mga UTOS, ang aking mga PALATUNTUNAN, at ang aking mga KAUTUSAN. (Juan 5:19)

At kay Salomon ay sinabi ng Panginoong Dios,

1 HARI 3 :
14  At kung ikaw (Solomon) ay lalakad sa aking (YHVH) mga daan, upang ingatan ang aking mga PALATUNTUNAN, at ang aking mga UTOS, gaya ng INILAKAD NG IYONG AMANG SI DAVID, ay akin ngang palalaunin ang iyong mga kaarawan.

Sa kaliwanagan at katuwiran nga ng mga bagay na sa inyo’y nahayag hinggil sa usaping ito’y walang alinlangan, na ang may akda ng sulat sa mga Hebreo ay hakahaka lamang ang kalagayan niyang inilapat kay Jesus. Sapagka’t ayon sa katiwatiwalang salaysay ng mga saksing si Mateo at Juan, ay propeta sa kalagayan  at layuning Cristo ang tanging gawaing lumalapat kay Jesus.

Samantalang kay David ay kalagayang Hari at saserdote na ayon sa pagkasasedote ni Melquisedec ang ganap na nilalapatan ng kaniyang pagkatao. Sa gayo’y hindi kailan man sinangayunan ng katotohanan ang lahat ng isinaad sa talata 5 at 6 ng kabanata (5) na sa ngayo’y ating hinihimay.

Narito, at sa talata 7 ay sinasabing sa mga araw, nang si Jesus ay nabubuhay pa’y nag-alay ng mga panalangin at mga daing sa Dios na may kapangyarihang makapagligtas sa kaniya sa kamatayan, at sa pamamgitan di umano ng kaniyang banal na takot ay dininig niya siya.

Sa gayo’y pinalalabas baga ng may akda, na itong si Jesus ay hindi napako sa krus? Sapagka’t maliwanag na lumalabas sa talata na ang pasigaw na mga panalangin at mga daing niya sa Dios ay dininig at siya’y hindi nagtamo ng kamatayan. Samantalang napakaliwanag sa salaysay ni Juan, na sa pagkakabayubay ni Jesus sa krus, ilang saglit bago malagutan ng hininga ay nagwika,

JUAN 19 :
30  Nang matanggap nga ni Jesus ang suka, ay sinabi niya, NAGANAP NA: at iniyukayok ang kaniyang ulo, at nalagot ang kaniyang hininga.

Si Jesus nga kung gayo’y namatay sa krus at hindi gaya ng isinasaad sa talata na siya’y nakaligtas sa kamatayang iniamba sa kaniya ng mga tampalasan. Sa pagpapatuloy ay sinabing itong si Jesus ay nanalangin at dumaing sa Dios na may kapangyarihang magligtas sa kaniya sa tiyak na kamatayan. Sa gayo’y may pahiwatig naman dito na siya’y hindi Dios, kundi gaya ng karaniwang tao na umaasa lamang ng kaligtasan sa Dios.

Bagay na sumasalungat sa iniaad ng may akda sa kabanata 1, na kung iaagapay sa talata 7 ay hindi mahirap makita ang mabigat na salungatan.

SUNDAN SA PART 2 OF 2

LINK : Sa mga Hebreo

LINK : Rayos ng Liwanag














No comments:

Post a Comment